کشف علت تفاوت داروهای دیابت نوع 2 بر موشها و انسان

4 ژوئیه 2017- محققان می‌گویند آنها کشف کرده‌اند که چرا آزمایشات داروهای دیابت نوع 2 بر روی موشها و انسان همیشه مشابه نمی باشند.

از لحاظ تاریخی، از موشها برای آزمایشات دارویی استفاده می‌شود زیرا همیشه اعتقاد بر این بوده است که این حیوانات دارای صفات بیولوژیکی مشابهی با انسان هستند اما بعضی مواقع درمانهایی که بروی موشها موفق بوده است در انسان نتایج مشابهی را نداشته است.

حال تیم‌های تحقیقاتی در سوئد و لندن توانستند علت این اتفاق را کشف کنند، آنها تصور می‌کنند این موضوع بدلیل تفاوت در گیرنده‌های GPCRs[1] است که بر روی سلولهای بتای پانکراس موش و انسان وجود دارد. گیرنده‌های  GPCRs گیرنده‌های مهمی در بدن هستند زیرا آنها به تشخیص مزه‌ها و بوها کمک می‌کنند درحالیکه به تنظیم سیستم ایمنی بدن نیز کمک می‌نمایند.

محققان دانشگاه Lund در سوئد و محققان کالج کینگ لندن می‌گویند: گیرنده‌های GPCRs یکی از بزرگترین اهداف برای داروهای جدید دیابت برای بررسی تحریک تولید انسولین می باشند، با این حال، محققان دریافتند نوعی از این گیرنده‌ها وجود دارد که تنها در انسان موجود است و در حیوان یافت نمی‌شود و برعکس.

Stefan Amisten از کالج کینگ لندن می‌گوید: این بدان معنا است که دارویی که موجب تحریک یا مهار یک گیرنده‌ی خاص در موش می‌شود و می‌تواند تولید انسولین را افزایش دهد، ممکن است هیچ اثری بر روی انسان نداشته باشد و یا حتی سبب بروز علایم بی‌ثمر و یا شبیه به دیابت شود.

محققان اعلام کردند که به طور کلی این داده‌ها یک منبع ضروری برای ترجمه‌ی داده ‌های عملکردی از جزایر لانگرهانس موش به جزایر لانگرهانس انسان است.

 با این حال هنوز محققان در حال بررسی GPCR‌هایی هستند که در موش و انسان یکسان هستند درحال حاضر آنها درک درستی از این گیرنده‌ها بدست آورده اند و معتقدند داروهای جدید در آزمایشات آتی باید دقیق‌تر بررسی شوند. یافته‌های این مطالعه در مجله‌ی Scientific Reports منتشر گردید.

 منبع:

www.diabetes.co.uk/news/2017/jul/findings-show-why-type-2-diabetes-drugs-can-vary-in-mice-and-humans-94640669.html